આજકાલ અહીં પ્રસ્તુત અભિવ્યક્તિ મુજબની છોકરીઓ અને એ માહોલ બહુ જોવા મળતો નથી પણ, જો કોઈક ગ્રામીણ ઇલાકામાં એકા’દ આવી આપખુદ છોકરી મજાક-મજાકમાં છેડતી કરતા કોઈ રોડસાઈડ રોમિયોને ભટકાઈ જાય તો, કંઇક આવો જ જવાબ આપે કે નહીં?

લાગણીઓની લેવડ-દેવડમાં ક્યારેક તો આપવા માટે સમસ્ત સંસાર ઓછો પડે છે તો, વળી ક્યારેક પુલકિત કરી દેતી કોઈ એક ક્ષણ જ જીવનભર માટે પુરતી થઇ પડે છે… તમે શું માગ્યું છે?

કુદરતની શ્રેષ્ઠત્તમ રચનાઓમાંથી એક એવા આપણે ‘મનુષ્યો’ કેટલાક વિશેષાધિકાર ધરાવીએ છીએ.એટલે જ તો કુદરત કદાચ આપણી પાસે થોડી વધુ હિંમતની અપેક્ષા રાખે તો એ ગેરવ્યાજબી તો નથી જ… આટલી અનુભૂતિ રહેશે તો, માનવ હોવાનું ગૌરવ પણ જાળવી શકાશે.

નિયતિ આપણા માટે જે નિર્ધારિત હોય છે એ સામે લાવે જ છે; ચાહે આપણને ગમે કે ન ગમે. પામવું-છુટી જવું, મેળવવું-ખોઈ દેવું, સંગાથ-વિરહ આમાંથી કંઈ જ આપણા કાબુમાં નથી તો શા માટે ખોટું લડ્યા કરવાનું?ખેલ સૌ તેની મરજીનો…

માનવી, આ ગ્રહ પર સૌથી હોશિયાર હોવાની માન્યતાને કારણે, ક્યારેક સર્વશક્તિમાન પર પણ શંકા કરે છે. આપણે તેની શક્તિઓને ઓછી આંકવા ટેવાયેલા છીએ.અહીં એક કાલ્પનિક પરિસ્થિતિ છે, માણસ ઈશ્વરનાં અસ્તિત્વ વિશે શંકા કરી, તેમને પૂછે છે કે જો તેઓ સર્વત્ર છે, તો શા માટે લોકો તેનાં સ્થાનો લૂંટી લે છે અથવા નષ્ટ કરે છે? તે પોતાના નિવાસને કેમ રક્ષણ આપતો નથી? ત્યારે સર્જક આ જવાબ આપે છે.

સારું-ખરાબ, શુદ્ધ-અશુદ્ધ, પાપ-પુણ્ય એ એક જ સિક્કાની બે બાજુઓ છે. એ જ રીતે, રામરૂપી પવિત્રતા અને રાવણરૂપી દુષ્ટતા એ પણ એક જ વ્યક્તિનાં મનનાં ભાવો છે.તમે કોને વ્યક્ત થવા દેશો એ તમારા પર નિર્ભર કરે છે.

ઘણી વ્યક્તિઓ કે સંબંધો હૃદયની ખુબ નજીક હોવા છતાં, ફાંસની જેમ સતત ખૂંચ્યા કરતા હોય ત્યારે, એ દૂર થવાથી વધુ રાહત અનુભવાય છે.છતાં, અહીં કહ્યું છે એમ,‘અકલ્પ્ય છે દેવત્વ…’કોણ, ક્યારે અને કેવી રીતે આવી મળશે એ તો ‘પડદો ઉઠ્યા પછી…’જ ખબર પડે.

સમાજમાં લગભગ મોટાભાગનાં વ્યવહારો પાછળ ક્યાંકને ક્યાંક કોઈક સ્વાર્થ નિહિત હોય છે.અંગત ફાયદા માટે માણસ કોઈ પણ રૂપ ધરી સામેવાળી વ્યક્તિને છેતરી શકે છે પરંતુ, પોતાનાં જ મનને છેતરવાનો માર્ગ હજી સુધી તો તેને હાથ લાગ્યો નથી.

આજકાલ મોટાભાગનાં ઘરોમાં આ દ્રશ્ય સામાન્ય છે,અહીં તો આપણે થોડી ગમ્મત જ કરી પરંતુ, હકીકતમાં બાળકને કેટલું અને ક્યાં સુધી બાલિશ બનાવી રાખવું એ તો માતા-પિતા કે પરિવારનાં હાથમાં હોય છે… તમને શું લાગે છે?