કદી કિંવદંતી, વાયકા કે ગાથાઓ છો ના બને;
યત્ન તો કરીશ જ કે,
તારો ને મારો નાનો-સુનો કોઈ કિસ્સો તો હોય.
ઠૂંઠું બને કે પછી રતુમડો મ્હોરે તું છો ને;
યત્ન તો કરીશ જ કે,
કંટક તરીકે પણ મારો તારામાં એક હિસ્સો તો હોય.
અનર્ગલ બળતી આગ કે તપ્ત આશકા હું છો ના બનું;
યત્ન તો કરીશ જ કે,
મુજમાં તારા તમસના એક નાનકડાં આગિયાનો ઠસ્સો તો હોય.
ભાગું, દોડું, હાંફું, ચઢું કે છો ને પછી પડું;
યત્ન તો કરીશ જ કે,
આખર નાં બે તો બે — ડગ તારી સાથે માંડવાનો જુસ્સો તો હોય!
“
Related Articles
નજરોનાં હરણાં
આંખોથી આત્મા સુધી પ્રસરી ગયેલી લાગણીઓથી પીછો છોડાવી શકાતો નથી. જુદાઈનું રણ કોઈને પણ જાણ ન થાય એમ અંદરખાને વિસ્તર્યા…
ग़ज़ल
निदा फ़ाज़ली का ये शेर ही हमारी ग़ज़लको मुकम्मिल करता है की, “दिल में न हो जुर्रत तो मुहब्बत नहीं मिलती; ख़ैरात में इतनी बड़ी दौलत नहीं मिलती|”
तू लगती है
ये लगाए न लगनेवाली और बुझाए न बुझनेवाली चाहकी तपिश शायद ऐसी ही होती है.मजरुह सुल्तानपुरीने इसी पर कहा है की, “अलग बैठे …
khub sars lakhyu chhe aape…
આભાર!
આશા છે અહીં બીજું લખાણ પણ પસંદ પડ્યું હશે. તેનાં વિશે પણ આપના શબ્દો આવકાર્ય છે.
વધુ શબ્દો સાથે, ફરી એક વાર જલ્દી જ મળીશું.
સાભાર,
સ્વાતિ
કરતા જાળ કરોળિયો ભોય પડી અથડાય. તો પછી આપણે તો માણસ છીએ. યત્ન તો કરી ને જ રહેવું. બરાબર છે.👌👌👌
કેટલું સચોટ અર્થઘટન!
સાભાર,
સ્વાતિ