લાગણીઓનું વેલ જેવું છે.ક્યાંક ને ક્યાંક,કોઈક સાથે હૃદયનાં સુત્રોથી સતત જોડાયેલી રહે છે. એ તાંતણો ગમે તેટલો પાતળો કેમ ન હોય; ચાહે નજીક કે દૂર, આપણને તો જાણ હોય જ છે કે એ કોણ અને ક્યાં છે.
કોલાહલથી ધમધમતા આ રાત-દિવસમાં,
નીરવ એ બે પળ;
હું જાણું-એ તું છે!
મૂંગા પથરાતા જતા ઘનઘોર નિબિડમાં,
ઝરણું એ ખળખળ;
હું જાણું-એ તું છે!
ઘેરી વળેલી મુખોટાઓની આ દુનિયામાં,
પકડેલો હાથ અકળ;
હું જાણું-એ તું છે!
સો સુખ હો મારા કે ચાહે એક જ દુઃખમાં,
મને જોતી આંખ સજળ;
હું જાણું-એ તું છે!
કંઇક સદા ખૂટતું હોવાના ખાલીપામાં,
ભર્યું ભર્યું આ સકળ;
હું જાણું-એ તું છે!
વાંસનો એક ટુકડો કૃષ્ણને સ્પર્શી વાંસળી બની જાય એ સમર્પણનું શિખર છે અને એ જ વાંસળી કોઈ અલબેલી, પ્રીતે બંધાયેલી છોકરી માટે વાગે ત્યારે એ સાધારણ છોકરી ઈતિહાસમાં અમર થતું પાત્ર રાધા બની જાય તે પ્રિય-પાત્ર પ્રત્યેની લાગણીનું શિખર છે! આવી જ એક રોચક છતાં સરળ અભિવ્યક્તિ દ્વારા આ ત્રણેનો અતૂટ સંબંધ પ્રસ્તુત કરવાનો પ્રયત્ન કર્યો છે.
વ્યક્તિમાં સ્વીકારભાવ બહોળો હોય તે એક ઉમદા ગુણ છે પરંતુ, જેમ દરેક સીક્કાની બે બાજુઓ હોય તેમ અહીં પણ જેટલી સ્વીકાર કરવાની કાબેલિયત વધુ તેટલી, અવાંછિત અનુભવોનો સામનો થવાની શક્યતા વધુ! આ મોટા મનનાં વિરલાઓએ પોતાનાં સ્વભાવ, સંસ્કાર અને વર્ષોમાં અર્જિત અનુભવસિદ્ધ સિદ્ધાંતોને સાથે લઈને સતત ટીપાતાં, કુટાતાં, લડતા, ઘવાતા, હારતા, જીતતા તેમજ એક વણમાગ્યો અજંપો સાથે લઈને જીવવાની તૈયારી રાખવી જ રહી… ક્યાં સુધી?? કે જ્યાં સુધી પોતાની જાતને તેમજ બીજા લોકોને એ જેવા છે તેવા જ સ્વીકારી ન લઈએ ત્યાં સુધી!
કંઈક–સકળ હું જાણું એ તું છે.
વાહ, સરસ.👍👍👍
Thank you!
Keep reading, sharing n writing me back.
Love,
Swati
કંઇક સદા ખૂટતું હોવાના ખાલીપામાં,
ભર્યું ભર્યું આ સકળ;
હું જાણું-એ તું છે!
અદભુત! મસ્ત. જોરદાર.
બહુજ જોરદાર કોન્સેપ્ટ છે સ્વાતિ! મસ્ત લખ્યું છે.
Thank you so much for the nice words.
I’m humbled to have it.
Keep reading n writing me back!