કોલાહલથી ધમધમતા આ રાત-દિવસમાં,
નીરવ એ બે પળ;
હું જાણું-એ તું છે!
મૂંગા પથરાતા જતા ઘનઘોર નિબિડમાં,
ઝરણું એ ખળખળ;
હું જાણું-એ તું છે!
ઘેરી વળેલી મુખોટાઓની આ દુનિયામાં,
પકડેલો હાથ અકળ;
હું જાણું-એ તું છે!
સો સુખ હો મારા કે ચાહે એક જ દુઃખમાં,
મને જોતી આંખ સજળ;
હું જાણું-એ તું છે!
કંઇક સદા ખૂટતું હોવાના ખાલીપામાં,
ભર્યું ભર્યું આ સકળ;
હું જાણું-એ તું છે!
કંઈક–સકળ હું જાણું એ તું છે.
વાહ, સરસ.👍👍👍
Thank you!
Keep reading, sharing n writing me back.
Love,
Swati
કંઇક સદા ખૂટતું હોવાના ખાલીપામાં,
ભર્યું ભર્યું આ સકળ;
હું જાણું-એ તું છે!
અદભુત! મસ્ત. જોરદાર.
બહુજ જોરદાર કોન્સેપ્ટ છે સ્વાતિ! મસ્ત લખ્યું છે.
Thank you so much for the nice words.
I’m humbled to have it.
Keep reading n writing me back!