લાગણીઓનું વેલ જેવું છે.ક્યાંક ને ક્યાંક,કોઈક સાથે હૃદયનાં સુત્રોથી સતત જોડાયેલી રહે છે. એ તાંતણો ગમે તેટલો પાતળો કેમ ન હોય; ચાહે નજીક કે દૂર, આપણને તો જાણ હોય જ છે કે એ કોણ અને ક્યાં છે.
કોલાહલથી ધમધમતા આ રાત-દિવસમાં,
નીરવ એ બે પળ;
હું જાણું-એ તું છે!
મૂંગા પથરાતા જતા ઘનઘોર નિબિડમાં,
ઝરણું એ ખળખળ;
હું જાણું-એ તું છે!
ઘેરી વળેલી મુખોટાઓની આ દુનિયામાં,
પકડેલો હાથ અકળ;
હું જાણું-એ તું છે!
સો સુખ હો મારા કે ચાહે એક જ દુઃખમાં,
મને જોતી આંખ સજળ;
હું જાણું-એ તું છે!
કંઇક સદા ખૂટતું હોવાના ખાલીપામાં,
ભર્યું ભર્યું આ સકળ;
હું જાણું-એ તું છે!
