મને છૂટ છે – Gujarati Poetry
WRITTEN BY Swati Joshi

કાપડું કરીને હૈયે વળગાડવાની છૂટ ન હો ચાહે;
લહેરાતા પાલવનાં છેડે સજ્જડ એક ગાંઠમાં,
દિલના બંધ ઓરડાની ચાવી તરીકે
તને બાંધવાની છૂટ છે!

ફાટતા-તુટતા, બંધાતા-છૂટતા કંઈ કેટલાએ સંબંધોનાં તાંતણે;
જાત-જાતની કરામતમાં, રોજની મરામતમાં,
ચાહનાં ચીવર મહીં રફુ કરીને
તને સાંધવાની છૂટ છે!

રોજીંદી ઘટમાળમાં, પીસાતા-ટીપાતા;
બળબળતી લાગણીનાં ચૂલા પર શેકાતા,
તારા ખયાલોનાં સુંવાળા પકવાન
મને રાંધવાની છૂટ છે!

ધરતીનાં આ છેડે દુર્ઘટ છે તને મળવાનું;
શિરસ્તાનાં ગઢની ઘણી ઉંચેરી રાંગ અહીં,
થઈને પતંગ, સ્પૃહાનાં આકાશ મહીં,
તને આંબવાની છૂટ છે!

વિધિ કે વિધાન જે સમજે પણ સરહદ બહુ મોટી છે;
અંતરાય ઔચિત્યનાં ઓળંગવા અશક્ય પણ,
પ્રાર્થનાની પાંખે અબળખાની આડશ
મને ઉલ્લંઘવાની છૂટ છે!

* ચાહ = લગાવ, ચાહના, ચીવર = વસ્ત્ર, દુર્ઘટ = અશક્ય, શિરસ્તો = રીતિ-રિવાજ, રાંગ = કિલ્લાની આસપાસની દીવાલ, વિધિ = નિયતિ, વિધાન = અનુક્રમ, નિયમ, ઔચિત્ય = યોગ્ય વર્તન, છાજે તેવું વર્તન, અબળખા = ઝંખના

Love what you read? Click on stars to rate it!

As you found this post useful...

Share this post with more readers.

10 Comments
Inline Feedbacks
View all comments

Pin It on Pinterest