તારે તો બસ બોલવું,
જીભનું અસ્ત્ર છોલવું!
માને શું ભગવાન હોવું?
મારે હિસાબવું તુજ હસવું-રોવું.
અર્પતો તું જ, તું જ લૂંટતો,
મસ્તક વળી તું જ કૂટતો!
બાંધવા ને છોડવા તુજ કર્મનાં બંધન,
એ જ તો ઈશ્વરીય ખેલ છે સઘન.
રક્ષવો ખુદનો આલય, કેવડો પરિહાસ?
મૂઢ, ના તું જાણે, હું રક્ષતો તુજ શ્વાસ!
