ઘણી વ્યક્તિઓ કે સંબંધો હૃદયની ખુબ નજીક હોવા છતાં, ફાંસની જેમ સતત ખૂંચ્યા કરતા હોય ત્યારે, એ દૂર થવાથી વધુ રાહત અનુભવાય છે.છતાં, અહીં કહ્યું છે એમ,‘અકલ્પ્ય છે દેવત્વ…’કોણ, ક્યારે અને કેવી રીતે આવી મળશે એ તો ‘પડદો ઉઠ્યા પછી…’જ ખબર પડે.
દિવસોનાં માળખા આ ક્રમમાં અને સુઘડ છે,
તારા ગયા પછી તો, જીવન ઘણું સરળ છે!!
મારા હ્રદયનાં દોરા ને તારા મનની ગાંઠો,
ગૂંથવાની પેરવીમાં, વિત્યા છે કેટલા વર્ષો;
ભાત કેમે કરી બને ના, યત્નો બધા વિફળ છે!
તારા ગયા પછી તો…
નવ ટાંક લાગણી ને, પા શેર પ્રીત સાથે,
કોશિશ ઘણી કરી કે ઉપજે કંઈક તો ઓસડ;
ઔષધ થયું વિસંગત, આ રોગ કંઈક અકળ છે!
તારા ગયા પછી તો…
મનનાં મરુના ટિંબા જ બસ નથી હકીકત,
પર્જન્ય પાતળો પણ અમને અહીં પલાળે;
અકલ્પ્ય છે દેવત્વ, મરુમાં વસે મૃગજળ છે!
તારા ગયા પછી તો…
અલગાવ ના આ સત્યને તું પૂર્ણતા છો(ભલે) માને,
ઈશ્વરીય ખેલમાં બસ અંતરાલ આ તો;
પડદો ઉઠ્યા પછી શું? એ હજુ અકળ છે!
તારા ગયા પછી તો, જીવન ઘણું સરળ છે!!
* ભાત=design , નવ ટાંક=a measuring unit (⅛ of 500 g), પા શેર= a measuring unit (¼ of 500 g), મરુ=sand , ટિંબા=dunes , પર્જન્ય=rain , અલગાવ=separation , અંતરાલ=intermission
સ્વાતિબેન,
બહુ સરસ લખો છો. વાંચવાની મજા આવી. નવ ટાંક યુનિટ ઓફ measurement, પરજન્ય તમારી થાકી જાણવા મળ્યું.
મને એવુ લાગે છે તમારા ગયા પછી જીવન સરળ નહિ પણ અઘરું છે.
આપના પ્રતિભાવ બદલ અનેક ધન્યવાદ જતીનભાઈ!
ગુજરાતી એટલી સમૃદ્ધ ભાષા છે કે એક અંજલિ ભરીએ તો પણ ભવ નીકળી જાય… આપના વાંચનના શોખ દ્વારા આપની ભાષાનો વૈભવ વધતો રહે એવી શુભેચ્છા!
અને આપણે ક્યાંય નથી જવાના.. હું અને તમે સાથે જ છીએ Swati’s Journal પર. :)
તો, વાંચતા રહો અને મારા સુધી પહોંચતા રહો.
બીજી રચનાઓ પર આપનાં પ્રતિભાવની રાહમાં…
સાભાર,
સ્વાતિ