“તરસ” – Gujarati Poetry

taras-gujarati-poetry-indian-writer

મનુષ્ય તરીકે લોભ, લાલચ, ક્રુરતા વગેરે સહજ બની જાય છે ત્યારે, આપણે એકબીજાનો વસ્તુ તરીકે ઉપયોગ કરતા થઇ જઈએ છીએ.આ ‘તરસ’ કદાચ એ હકીકતની અનુભૂતિ કરાવે…

તરસી નજરોથી વાદળો ચૂસાય છે
ક્રીડા હેતુ ક્યાંક વળી તળાવો ભરાય છે.

હાજર છે જીભ ફક્ત અધર ભીના કરવાને;
ભટકે છે જીવ જ્યાં એક ખાડો પુરવાને,
તો, અહીં જ વળી સોમરસ થી મહેફિલો છલકાય છે
તરસી નજરોથી…

ધીમે-ધીમે, હાડ-ચામ એક થતાં જાય છે;
છેલ્લે પછી ચર્મના બજારો ભરાય છે,
આખું અસ્તિત્વ ધૂળનાં ભાવે વેંચાય છે
તરસી નજરોથી…

ભૂખ્યું-તરસ્યું ,વેંચાયેલું અસ્તિત્વ;
જીવન આખું બસ કાંટે તોળાય છે,
ત્યારે-
ચૂસાયેલા વાદળો આંખોથી વહી જાય છે!
તરસી નજરોથી …

  • Subscribe to our Newsletter

    You can't resist this cutie! Let her bring you our Friday newsletter.

    *No spam. You can unsubscribe at any time.

  • 2 Comments

    Leave a Reply

    Swati's Journal

    © 2024 Swati's Journal