વરુ અને ઘેંટાનું બચ્ચું – Classic Children Story [A Panchatantra Tale]

તેણે જોરથી બૂમ પાડી કહ્યું, “એય ઘેંટાના બચ્ચા! મારું પાણી એંઠું કરવાની તારી હિંમત કેવી રીતે થઇ? શું તું જોતો નથી કે હું અહીં પાણી પી રહ્યો છું.”

“તને યાદ છે, હજી એક વર્ષ પહેલા જ તેં મને કેટકેટલી ધમકીઓ આપેલી અને મારે માટે કેટલા અપશબ્દ ઉચ્ચારેલા?” ભોળા બચ્ચાને ડરાવતા વરુ બોલ્યું.  

આશ્ચર્ય સાથે મોટી-મોટી આંખો વડે વરુ તરફ તાકતા ઘેંટાનું બચ્ચું બોલ્યું, “એ કેવી રીતે શક્ય બને? હજી એક વર્ષ પહેલા તો મારો જન્મ પણ નહોતો થયો.”  

“બકવાસ ના કર મૂર્ખ! વરુએ ત્રાડ પાડી કહ્યું. “શું તું મને મુર્ખ સમજે છે? મને બરાબર યાદ છે, તું કહે છે કે એ તું નહોતો, તો એ સમયે મને અપશબ્દ કહેનાર ચોક્કસ તારા પિતા જ હશે.”   

ડરનું માર્યું થર-થર ધ્રુજતું, ઘેંટાનું ભોળું બચ્ચું વિનંતી કરતા બોલ્યું, “ઓહો! તો, તો મારા પિતાનાં આવા ગેરવર્તન બદલ હું દિલગીર છું. બાકી, બહુમાં બહુ તો હું તમારી માફી માંગી શકું, એનાથી વધારે તો અત્યારે હું શું કરું?” ગભરાયેલું, બિચારું નાનકડું બચ્ચું વરુની ચાલમાં બરાબર ફસાઈ ગયું હતું. 

વરુએ કહ્યું, “મને લાગે છે કે, તું અને તારા પિતા એક નંબરનાં બદમાશ છો. તમે પહેલા ખોટા કામો કરો છો અને પછી મારા જેવું સજ્જન કંઈ કહે તો, તેની સાથે દલીલો કરી પોતાનો દોષ માનવાને બદલે તેમાંથી છટકવાનો પ્રયાસ કરો છો. મને લાગે છે કે, તારા અને તારા પરિવાર જેવા દુષ્ટોને મારે પાઠ ભણાવવો જ પડશે!”  

બિચારું ઘેંટાનું બચ્ચું વરુની આ લવારી સાંભળી દંગ રહી ગયું અને શું થઇ રહ્યું છે એ વિશે કંઈ સમજે એ પહેલા જ ધૂર્ત વરુ તેના પર ઝપટ્યું અને એક જ વારમાં એ નાનકડા ભોળા-ભટાક બચ્ચાનો કોળીયો કરી ગયું…