Instagram: @ smallst0ry

01. કેદ

દરેક યુવાનની જેમ અખિલનાં પણ ભવિષ્ય વિશે અનેક સપનાં છે, જેનાં પર પોતાની દરેક વાત ડિસ્પ્લે કરતી આસપાસની દુનિયાની અસર છે. ઓફિસથી આવી, મોબાઈલ પર આખા દિવસનો તાળો મેળવવો અને નવું પ્લાનિંગ કરવું એ તેનો નિત્યક્રમ! આજે, આ વર્ષે તેનું આર્થિક આયોજન ધાર્યા મુજબ થઇ શક્યું નથી; નવું ઘર, ગાડી, બાળકનું ભણતર, માતા-પિતા માટે સ્વાસ્થ્ય સંબંધી વ્યવસ્થા તેમજ પોતાનો વીમો આ બધામાં એ હજી પ્લાનિંગ કરતાં પાછળ ચાલી રહ્યો છે એટલે, હજી વધારાની આવક માટે શું કરવું એ વિચારે ચઢેલ અખિલનાં ભવાં તંગ બન્યા છે ત્યારે, સામે જ બેઠેલા અને અખિલનાં ચહેરા પર બદલાતાં ભાવ નિહાળી રહેલ પિતા પાસે આવ્યા અને એમણે ખૂબ પ્રેમથી હસીને, અખિલનાં હાથમાંથી મોબાઈલ ફોન લઈને બાજુ પર મૂકી દીધો. એટલામાં અખિલની પત્ની તેના માટે ચા-નાસ્તો લઈને આવી અને દાદીમા સાથે ફળિયામાં રમતી દીકરીની ધમાલ-મસ્તી જોઈને અખિલને જાણે એક કાલ્પનિક કેદમાંથી મુક્તિનો અનુભવ થયો!
Rasa – Shant

—

02. મદદ

સોસાયટી પાર્કની બરાબર બાજુમાં જ એક બોયઝ હોસ્ટેલ હતી. હોસ્ટેલની એકબાજુના ઓરડાની બારી આ પાર્ક સામે પડે. હમણાં ઘણાં સમયથી રિટાયર્ડ ગૌતમભાઈ જોગિંગ કરી લીધા બાદ, એક બાંકડા પર બેસે ત્યારે સામે બારીમાંથી એક અઢારે’ક વર્ષનો છોકરો ઓરડામાં પોતાનું કામ કરતો કે પછી બારી પાસે આવીને ઉભેલો જોવા મળે. બંનેની નજરો મળે ત્યારે, ગૌતમભાઈ હાથ ઊંચો કરી તેનું અભિવાદન કરે. શરૂઆતમાં અજાણ્યું લાગતું હોવાથી છોકરો કંઈ જવાબ નહોતો આપતો પણ, હવે એ પણ સામે હાથ ઊંચો કરીને સ્માઈલ આપતો થઇ ગયો છે. ગૌતમભાઈની સાથે એમનાં મિત્ર સંજીવભાઈ પણ જોગિંગ કરે એટલે એક દિવસ એમને ગૌતમભાઈને પૂછ્યું કે, “આ રોજ બારી સામે જોઈને શું કરે છે?” ગૌતમભાઈ કહે, “ મદદ!” સંજીવભાઈનાં ચહેરા પર પ્રશ્નાર્થ જોઈને ગૌતમભાઈએ હસીને કહ્યું, “હું તેની એકલતા ભાંગું છું અને એ મારી આળસ!” વાત તો સાચી એમ સ્વીકારી, આજે સંજીવભાઈએ પણ હસીને હાથ ઊંચો કર્યો.
Rasa – Shant

—

03. ઉપાય

ઘરનાં વ્યસની પુરુષો, સતત ઝઘડા, આર્થિક તંગી અને રૂઢિચુસ્ત વાતાવરણ સાથે સતત ઝઝૂમતા, મક્કમ મનનાં રંજનબહેનનો એક માત્ર સહારો એટલે એમનાં સાસુ ઉર્મિલા બા અને બંને સ્ત્રીઓનાં જીવનનું એક માત્ર લક્ષ્ય એટલે રંજનબહેનનો દીકરો યોગેશ! મોટો થઇ રહેલ યોગેશ ઘરની આ અસ્થિરતામાં અકળાતો, મૂંઝાતો અને ગુસ્સે પણ થતો. તેની નિઃસહાયતા જાણતા અને સમજતા રંજનબહેન ત્યારે દીકરાને પાસે બેસાડી એક સનાતન પ્રશ્ન પૂછતાં, “બદલવું છે આ બધું?” યોગેશ, “છે કોઈ ઉપાય?” ઝટ ઉભા થઈને, યોગેશનાં અભ્યાસના પુસ્તકો લાવી અને તેને પકડાવતા રંજનબહેન આંખમાં ચમક અને અવાજમાં રણક સાથે હંમેશા કહે છે, “શિક્ષણની પાંખો લગાવો અને ઉડો બેટા! આ એક જ ઉપાય છે.” સામે જ હિંચકા પર ધીમે-ધીમે ઝૂલતા ઉર્મિલા બા, આંખ મીંચકારી, માથું હલાવી હામી ભરતા અને યોગેશ જાણે સામે એક આખું આકાશ ખુલતું અનુભવતો.
Rasa – Adbhut

—

04. વિરુદ્ધ

રાજીવ સહીત આજે આખી સોસાયટીનાં લગભગ દરેક ઘરોમાં કોર્ટ તરફથી સમન (તેડું) આવ્યું છે. સમસ્યા શું છે એ સમજવા માટે સોસાયટીની મિટિંગ મળી છે. વળી, જોવાની વાત એ છે કે સમન એક પબ્લિક ઇન્ટરેસ્ટ લીટીગેશન (પીઆઈએલ/જાહેર હિતની અરજી) હેઠળ મોકલ્યું છે. મિટિંગમાં બધા આ યાચિકાનું કારણ જાણીને સ્તબ્ધ છે. કારણ-દર્શક માહિતીમાં રાજીવ તેમજ તેની ઉંમરનાં જ સોસાયટીનાં બીજા રહીશો પોતાનાં બાળકોને સતત બહારનું એટલે કે હોટેલનું, જંક કે પેકેજ્ડ ફૂડ વગેરે ખવડાવીને ભવિષ્યમાં કેન્સર, ડાયાબિટીસ, બ્લડ પ્રેશર વગેરે જેવા મહારોગ તરફ ધકેલી રહ્યા છે અને તેઓ માતા-પિતા તરીકે એટલા બેજવાબદાર છે કે બાળકોનાં અસ્તિત્વ પર ખતરો બની ગયા છે; અરજદાર પોતે સમજાવટથી આ મુદ્દે કશું કરી શક્યા નથી તો, સરકારશ્રી આ મુદ્દે બાળકોને સુરક્ષા પુરી પાડે. અરજદાર તરીકે સોસાયટીનાં બીજા વરિષ્ઠ નાગરિકોની સાથે રાજીવનાં માતા-પિતાનું નામ પણ છે.
Rasa – Adbhut
—
ક્યારેક ખટકો કે ક્યારેક ચટકો આપતી વાર્તાઓ દરેક વખતે કોઈ સાચી ઘટનાનું પ્રતિબિંબ હોય એ જરૂરી તો નથી પરંતુ, એ ઘણી વખત વાસ્તવિકતા કરતા પણ વધુ સચોટ હોય છે. ક્યારેક વાર્તા પોતે કોઈ વિચારથી પ્રેરિત હોય છે તો, ક્યારેક એ કોઈ વિચારને માટે પ્રેરણા બનવાનું કામ કરે છે. છતાં, વાસ્તવિકતા હોય કે કલ્પના, વાર્તાનો વિચાર જ આનંદ અને મનોરંજન આપી જાય છે તો, આપ પણ વાંચો, માણો અને આનંદો!!