માણસ તર્કના સહારે, ઈશ્વરને તેમજ સ્વયંને અનુકુળતા મુજબ આંકતો રહી, શંકા-કુશંકાઓનાં વમળમાં ફર્યા કરે છે. સમર્પણ ન કરો ત્યાં સુધી જીવનની ગતિ આ જ રહે છે.
આસ્થા-અનાસ્થા ઉદગમે-શમે,
મનુજને તો તર્ક સૌ વિવાદવા ગમે!
પ્રબળ, વિરલ, અચળ, અકળ
પળમાં વિયત, પળમાં ભૂતળ
ભર્યા નિઘંટુ રૂપનાં મુજ, તને જે ગમે
મનુજને તો તર્ક સૌ…
અહમનું જ પ્રક્ષેપણ ને, અહમનું પ્રત્યાગમન
મનુજના વિચારોમાં “સ્વ” નું આવાગમન
ભાસ શું, નિદિધ્યાસ માં પણ “હું-પણું” રમે
મનુજને તો તર્ક સૌ…
અવનતિ ને દૂર્ગતિ, “હું” ની ફલશ્રુતિ
આસ્થા વિલયમતિ, અનાસ્થા પ્રલયગતિ
મનુજ આ પ્રવર્તનની વચ્ચે ભમે
મનુજને તો તર્ક સૌ વિવાદવા ગમે!
* વિયત=sky, ભૂતળ=land, નિઘંટુ=dictionary,
પ્રક્ષેપણ= transmission
નિદિધ્યાસ= state of deep meditation,
વિલયમતિ=dissolving,
પ્રલયગતિ= leading to destruction, પ્રવર્તન= rotation
મનુજ= મનુષ્ય, પ્રત્યાગમન= reflection
અવનતિ ને દૂર્ગતિ’હું ની ફલશ્રુતિ. વાહ!! સરસ અભિવ્યક્તિ.
Thanks a ton.
Your views always matter… Your words are as dear to me as you are.
Keep me posted.
Lots of love,
swati
અતિ વાસ્તવવાદી રચના. અભિનંદન.
Thank you very much.
You are my biggest inspiration, motivator n critic n need you to guide me every time.
Will be experimenting more with writing in future too.
Lots of love,
Swati