ધિંગાણું – Gujarati Poetry

dhinagnu poetry featured image

કુદરતની શ્રેષ્ઠત્તમ રચનાઓમાંથી એક એવા આપણે ‘મનુષ્યો’ કેટલાક વિશેષાધિકાર ધરાવીએ છીએ.એટલે જ તો કુદરત કદાચ આપણી પાસે થોડી વધુ હિંમતની અપેક્ષા રાખે તો એ ગેરવ્યાજબી તો નથી જ… આટલી અનુભૂતિ રહેશે તો, માનવ હોવાનું ગૌરવ પણ જાળવી શકાશે.

જીવતરનાં આ ધિંગાણામાં; તાણીને તલવાર,

રાહ જુએ છે લડવૈયાની, કૈ’યુંનો કિરતાર.

પણ,

દીન-દુખિયા ને ગભરુ-કાયર; મચાવે હાહાકાર,

“કર મદદ” ને “ ઝાલ હાથ “ નો કરતાં એ પોકાર,

મૂંઝાયેલો “નાથ” તપાસે, હાય! દિશાઓ ચાર,

કોને કહે?- ઉઠ ચાલ ને લડવા, થઈ જા તું તૈયાર.

મેં પૂછ્યું, ઊતરેલું મોં કાં? શીદને કરો વિચાર?

હું કેવો “માણસ” બેઠો છું, ચિંતા છોડો, યાર!!

એ જ ઘડીએ ઊભા થઈને, કાઢી મેં તલવાર.

બસ, લડવું છે કોને પરવાહ?

હોય તેજ કે બૂઠ્ઠી ધાર!

  • Subscribe to our Newsletter

    You can't resist this cutie! Let her bring you our Friday newsletter.

    *No spam. You can unsubscribe at any time.

  • Leave a Reply

    Swati's Journal

    © 2024 Swati's Journal