કેમ છે? – A Gujarati Poetry by Swati Joshi

kem chhe gujarati poetry swatisjournal

ઘણી વખત મન મળેલા હો પરંતુ, સાથ પાક્કો થાય એ પહેલા જીવનનાં રસ્તા પર સાથે ચાલતા હોઈએ ત્યારે જાણ બહાર કશીક આપ-લે થઇ જતી હોય છે. આ લેવડ-દેવડમાં પોતાની પાસે રહેલ જણસને કિંમતી ગણવી કે નહીં કે પછી એ સંભાળીને રાખવી કે નહીં એ સંજોગો અનુસાર, અંગત પસંદગીની વાત છે. અહીં એવી સાચવીને રાખેલી એક અમૂલ્ય થાપણ વિશે વાત છે, જેમાં આપનાર તો કદાચ આપીને ભૂલી ગયેલ છે પણ, સાચવનારને મન તેનું શું મૂલ્ય છે એ કદાચ આપ વાંચીને જ સમજશો.

પ્રેમનાં પદારથની તેં સંઘરેલી આથીપોથી,

હજુ સુધી એમની એમ છે;

આ તો આઠે’ક આસો વિત્યાનો મને વરતારો,

થયું પૂછું કે, હવે તને કેમ છે?

ના હાથે ધરું કો’ નાં વાડી-વજીફા કદી પણ,

તારા કાચેરાં કૉલ અને વણદીધા વાયદાની ગાંઠડી

અવરવાની તો નેમ છે;

આ તો આઠે’ક આસો વિત્યાનો મને વરતારો,

થયું પૂછું કે, હવે તને કેમ છે?

ભારણ વધ્યાથી તારા ભંજાવાનું યાદ મને,

મોહની મોલાત મને સોંપી દીધાથી

વળી શાતા કે બોજ જેમનો તેમ છે?

આ તો આઠે’ક આસો વિત્યાનો મને વરતારો,

થયું પૂછું કે, હવે તને કેમ છે?

તુજથી અજાણ એવા, તારી સંગે જોયેલા

સપનાની મુજ મોટેરી મત્તામાં,

મારી ખાંડી એક ખેવનામાં

પડ્યો તારો એ પાશેર પ્રેમ છે;

આ તો આઠે’ક આસો વિત્યાનો મને વરતારો,

થયું પૂછું કે, હવે તને કેમ છે?

અનહદ તલસાટે કદી આવી ચઢે જો તું તો,

ઉસભર્યા ઉર અને લૂણભર્યા નયનો સંગે

અહીં મનનાં મૃગજળ હેમખેમ છે;

આ તો આઠે’ક આસો વિત્યાનો મને વરતારો,

થયું પૂછું કે, હવે તને કેમ છે?

બાકી,

થાપણ સઘળી તારી નીકળે કથીર છો ને,

તારી દીધેલી કો ચપટી ભરી વેળુ પણ

મારે મન મોંઘેરું હેમ છે!

આ તો આઠે’ક આસો વિત્યાનો મને વરતારો,

થયું પૂછું કે, હવે તને કેમ છે?

પદારથ = દ્રવ્ય, આથીપોથી = પૂંજી (wealth), ગાંઠડી = ઉપર ગાંઠ મારી વાળેલ પોટલી, અવરવું = સાચવવું, નેમ = વચન, ટેક (promise), ભંજાવું = ભાંગી જવું, મોલાત = પાક, મિલકત, ઉસ/લૂણ = મીઠું, ખારાશ, કો = થોડું, (some) કથીર = તુચ્છ, વેળુ = રેતી (sand), હેમ = સોનું, સ્વર્ણ

  • Subscribe to our Newsletter

    You can't resist this cutie! Let her bring you our Friday newsletter.

    *No spam. You can unsubscribe at any time.

  • 2 Comments

    Leave a Reply

    Swati's Journal

    © 2024 Swati's Journal