ॐ कृष्णाय वासुदेवाय हरये परमात्मने ।। प्रणतः क्लेशनाशाय गोविंदाय नमो नमः।। શ્રી કૃષ્ણ જેમનાં માટે માતા-પિતા, બાંધવ, મિત્ર, સખા એમ સર્વસ્વ છે, એવા દરેકને પોતાની ભાવનાઓ મુક્ત મનથી વ્યક્ત કરવાનો અધિકાર સ્વયં શામળાએ જ એમને આપેલ છે. કૃષ્ણ સાથેનાં સંબંધમાં સમર્પણ અને અધિકાર બંને યમુનાનાં કાંઠાઓની જેમ સમાંતર ચાલે છે. જેટલું વધારે સમર્પણ, એટલો જ વધુ અધિકાર! તો, એ અધિકારથી જ એક સામાન્ય માણસની હરિને એક સાધારણ યાચના…
ધરણી છોડ્યાને વીતી વેળા ઘણી
તો, હવે મૂકો ધરણીધર એ નેમ;
સાદ દેવાની પ્રભુ વાટ શીદને જોવાની-
હરિ હવે આવો તો કેમ?
પૃથ્વીની હાલત તમ જોઈ છે હે, લીલાધર?
જળ, જંગલ કે જમીન નથી રહ્યું કંઈ હેમખેમ;
નષ્ટ થવાની નાગર વાટ શીદને જોવાની-
હરિ હવે આવો તો કેમ?
યમુનાનો ‘કાળિયો’ તમ હણ્યો છો હે, માધવ!
અમ અંતરે અંધારું એમનું એમ;
અજવાસ કરવાનો આજ અવસર છે હે, શ્રીધર!
હરિ હવે આવો તો કેમ?
ધર્મ, ધરા ને ધેનુને રક્ષ્યા તમ હે, કેશવ!
રક્ષજો મા, માટી ને માનવને એમ;
એના કરગરવાની નાથ રાહ શીદને જોવાની-
હરિ હવે આવો તો કેમ?
