કોરો કાગળ, જેનું સાધારણ રીતે અધોમૂલ્યન જ થતું હોય છે પરંતુ, અહીં એક કોરો કાગળ પોતાના વિશે જે કંઈ પણ કહે છે એ તમારી માન્યતાઓ ચોક્કસ બદલી નાખશે… સાંભળો શું કહે છે એ કોરો કાગળ?!
હું એ કોરો કાગળ,-
જે મનગમતા કોડીલા હૈયાની હોંશ કોઈ,
અક્ષરનાં દેહ વડે મનની મુરાદ લઈ;
પ્રેમભરી ડાયરીમાં વર્ષો-
બની સંભારણું લપાઉં
હું એ કોરો કાગળ,-
જે મનઘેલી માત અને પિતા પ્રેમાળનાં,
સપનાઓ આંખોમાં આંજી બેઠેલી;
પીળી હથેળીઓની-
કુમકુમ પત્રિકા થઈ છપાઉં.
હું એ કોરો કાગળ,-
જે દારિદ્રય અને પીડાનાં વર્ષો માહયે,
જલાવેલા આશાના કોડિયાનાં
આછા અજવાસનો-
નિમણૂંક-પત્ર બની જાઉં.
હું એ કોરો કાગળ,-
જે જન્મોનાં સાથીને જોઈ બિછાનામાં,
ઝરતી બે આંખોની બુઝાતી એ આશામાં;
કાળી આ શાહી વડે “અશુભ” એવું ટંકાવી-
મુક્તિ-સંદેશો સંભાળવું!!
Writing poem on ‘blank paper’ is an distinct idea.Uses are so many that one can write an Epic !!
Thank you!
True that a saga can be created on the uses of a blank paper. Here, I’ve tried to mention some of the hardly considered yet very much important experiences/observations.