નિયતિ આપણા માટે જે નિર્ધારિત હોય છે એ સામે લાવે જ છે; ચાહે આપણને ગમે કે ન ગમે. પામવું-છુટી જવું, મેળવવું-ખોઈ દેવું, સંગાથ-વિરહ આમાંથી કંઈ જ આપણા કાબુમાં નથી તો શા માટે ખોટું લડ્યા કરવાનું?ખેલ સૌ તેની મરજીનો…
વીતી ગયેલી વાતનો મલાલ શું કરું?
વણમાંગ્યા સૌ જવાબોને સવાલ શું કરું?
તેં તો બસ નકારથી આ મન હણી લીધું,
બાકી બચેલા દેહને હલાલ શું કરું?
સંબંધોના ઠીકરાં બસ એમ જ ફૂટયા કરે,
રચ્યું સકળ તે માટીનું; ધમાલ શું કરું?
વીંખે,પીંખે ને ગોઠવે,જ્યાં તને બસ ગમે,
ખેલ સૌ તુજ મરજીનો; હું કમાલ શું કરું?
સુખ-દુ:ખનાં તું કોયડા છો ને પૂછે ઘણા,
હિસાબનો છું કાચો હું, બવાલ શું કરું?
*મલાલ- અફસોસ, બવાલ- ઝંઝટ
Aavi paristhiti ma jyare kai j na khabar pade ke shu karu, to vishwas rakhi ne je mann ne sachu lage te j karvu joiye, ane dhiraj rakhi ne potanu karm karya karvanu. Hun to e j karu chu, ane agad jata e anubhav pan thay ch ke je thayu te bahu j sara mate ane mara mate best thayu. Je pan na thai shakyu e pan sara mate j na thayu ane je koi relation sathe na rahya ema pan mara mate bhalai j chhupayeli hati…
Hey Ushma, thanks for this lovely comment.
Your views on this shows how maturely you would be handling things.
I totally agree to your way of taking the whole situation as a lesson and as you’ve said most of the times it proves to be right.
One has to believe that what happens, happens for good.
Keep reading n writing me back.
Love,
Swati
Ekdum Sachi vaat chhe. Sunder shabdo ma madhine lakhyu chhe. Aapne aa badhu janataj hoie chhe chata amstas uchalkud karya Karie. Baki… Hum to Rangmanch ki kathputaliya he. Dor to upwevale ke hath me hi he.
Amara Dadaji humesha kahe chhe ke jivan ma avela sukho prabhu e mokalela prem patro chhe and dukh na divaso e Takor karta ane apanane Majboot karva matena Thapko apnara Patro….
Tethi jo Prabhu parno akhand vishvas ane prem hoy to Sukh dukh ma Samattvam rakhi shakay. Abhyas no Vishay….?
Best wishes to You…Lots of love..???
આટલી સુંદર કમેન્ટ બદલ ખુબ ધન્યવાદ મિથાલી!
આપનાં દાદાજીની વાત એકદમ સાચી છે. ઈશ્વરનાં આપણને શીખવવા માટેની રીત અને રસ્તા ખુબ અનેરા અને અજોડ હોય છે.. આપણે ખુલ્લા મનથી, સમર્પણભાવે બધું સ્વીકાર્યે જવાનું એ એકમાત્ર રસ્તો છે.
આમ જ વાંચતા રહો અને મને પરત લખતા રહો!
Love,
Swati